26 Ağustos 2010 Perşembe

ÇOK ÇALIŞMAM LAZIM ÇOKKKK...

Evde miskin miskin oturup zamanımı boşa harcarken duydum bu cümleyi ''çok çalışmam lazım çok'' Sonra birden fark ettim benimde çok çalışmam lazım hem de çok. Yapmak istediklerim, hayal ettiklerim bi de çok zor bunları yapmam diyerek yukarılarda bir yerlerdeki raflara sakladığım düşlerim var. Sonra oturdum azıcık daha hayal kurdum neler yapmak istiyorum diye liste aldı başını gitti. Yazdım bir de sonra bakın neler çıktı belki arasında ortak olan hayallerimiz vardır.

*Leziz yemekler pişirebileceğim kocaman bi mutfağım olsun istiyorum. Bir tarafında baharatlarımın, bir tarafında otlarımın olduğu bi mutfak ama yaşayan bir mutfak her şeyden öncesi.
*O kadar çok görmek istediğim yer var ki; hepsini yazmaya kalksam sayfalarca yazabilirim. Keşfetsem, yeni tatlar denesem başka başka gökyüzlerinin altında gözlerimi açsam; başka başka yıldızlı gecelerin altında uykuya dalsam.
*Okuyamadığım, okumam için tozlu raflarımda sırasını bekleyen kitaplarım, almak için para biriktirdiğim kitaplarım var benim.
*Daha önce dinlemediğim ama kim bilir dinlediğimde aklımın gideceği ne müzikler ne şarkılar var daha. Onları dinlemek istiyorum.
*Ufacık bi toprak parçam olsa, domates ve kekik, fesleğen yetiştirsem orada. Tazecik toplasam mis gibi koksa mutfağım.
*Bir zeytin bir de limon ağacım olsa bahçemde. Zeytin ağacımın gölgesinde içsem köpüklü türk kahvemi. Akşamüstü gölgesinde şekerleme yapsam. Benimle beraber aldığı yaşla birlikte büyüse zeytin ağacım gölgesiyle birlikte.
*İspanyolca öğrenmek istiyorum, sular seller gibi konuşabilmek. Hatta mümkünse köy köy gezmek istiyorum İspanya'yı harika İspanyolcamın eşliğinde.
*Seyretmek istediğim yüzlerce film var böyle zamanlarım olsun istiyorum.
*Kocaman yemek masalarında uzun uzun sohbet ederek hayatı paylaşarak yaşayacağım dostlarım yanımda olsun istiyorum.
*Tabi bunları yapabilmeyi hayal edebilmek için bile sağlıklı ve huzurlu günler istiyorum.

Benim listem böyle uzayıp gidiyor; olur mu olur hayat bellimi olur.
Birde bu hengame ve koşturma içinde her şey yolundayken hep unuttuğumuz şükretmeyi unutmamak lazım.

2 yorum:

  1. Bence en güzeli sakin olup biraz da akışa izin vermek. İnsanın yaşı ilerleyince biraz daha dinginleşiyor galiba bazı konularda. Ben artık tüm ülkeleri göremeyeceğimi, tüm kitapları okuyamayacağımı, tüm filmleri izleyemeyeceğimi vs vs. biliyorum. Hangisini yapabilirsem bu hayatta, ona şükran duyuyorum.
    (Yemeği denemene ve beğenmene çok sevindim, teşekkürler beğenini paylaştığın için!)

    YanıtlaSil
  2. ne güzel paylaşmışsınız tecrübelerinizi, asıl ben çok teşekkür ederim yazılarımı okuyup fikirlerinizi ilettiğiniz için, çok teşekkürler...

    YanıtlaSil