Plan Mı O'da Ne ???

Geçen hafta sonu bir kez daha anladım ki biz ne kadar plan yaparsak yapalım başımıza gelenleri yaşamaya devam ediyoruz. Geçen hafta Perşembe akşamı yoğun geçen iş gününden sonra akşamı keyifle noktalamaya karar verip, şarabın tatlı kollarına kendimizi bıraktık. Şarap, yemek, sohbet, eski günler derken akşam keyifle sürüp gitti, arkasından tatlı ve çay keyfi yapmadan geceyi bitirmek olmaz dedik ve macaron tabağı ile kısa süreli bir aşk yaşadık. Gecenin sonunda yakın arkadaşımın ve benim yüzümde kocaman aptal bir tebessüm ve ne güzel vakit geçirdik be düşüncesi ile bitirdik geceyi. Üstelik ben ertesi gün doğalgaz vs. gibi işlerimi halletmek için izinliydim benim için uzun hafta sonu başlangıcı demekti. Perşembe gününden Social Network filmine biletimi almış öğleden sonra sinema, kahve, kitap ile Cuma günümü şenlendirecektim. Tüm bunların planı ile güne başladım, İgdaş yetkilileri hayatlarında ilk defa randevu verdikleri saatte gelip işi hallettiler. Tüm işler bitmiş sinemaya doğru yola çıkmak için hazırlanırken cüzdanımın olmadığını fark ettim. Panikle ne yaptığını bilmeyen her insan gibi tüm çantalarımı boşalttım en olmayacak yerleri kontrol ettim ama boşa bir çabadan başka bişey değildi yaptığım. Acı gerçeği kabullendikten sonra, cebimde son kalan 50 lira ile polis karakoluna gittim ifade verdim. Orada geçirdiğim 45 dakika tümüyle ayrı bir tecrübe ve yazı konusu kesinlikle. Beni yaklaşık 25 dakika beklettikten sonra ifademi aldılar, ifademin alındığı yerde ki konuşmalar garipti sanıyorum özetleyebileceğim en doğru kelime bu. İfademi verdikten sonra kendimi en yakın fast food dükkanına attım ve gözüm dönmüşçesine yedim, üstüne tatlı komasına girecek kadar tatlı tükettikten sonra durumu kabullenmeye başladım. Cuma öğlen cüzdanımın kaybolduğunu anladığım dakikaya kadar Cuma planı yapılmış, keyifli hafta sonu başlangıcı günüydü benim için ama ben planladıklarımdan birini bile gerçekleştiremedim, doğal gazın çözülmesi kısmı hariç. Sonra şu John Lennon'a ait meşhur cümle geldi aklıma ''hayat sen planlar yaparken başına gelenlerdir''.
Cüzdanımla birlikte kendi yakın kişisel tarihimde yok oldu gitti. Biriktirdiklerim, sakladıklarım, notlarım, hatıralarım herşeyim gitti. Tekrar birikecekler mutlaka. Belkide doğum günüm öncesi yenilenme olarak bakıp bu kötü olayı iyiye çevirmeye çalışmak çokmu iyimserlik olur bilemedim ama başka da yapacak bişey yok sanki.